rygjar-tó

f., spelt rykkjar-tó, Ó. H. 227, Hkr. ii. 384, and some other vellums, see Fms. v. 101, v. l. 3, cp. also O. H. L. 60:—a ‘lady’s tae’(see tó), a tax on linen to be paid by every mistress of a house; húsfreyja hver (skyldi fá konungi) r., þat var lín órennt, svá mikit, at fengi spennt um mesta fingri ok lengsta (lengsta fingri ok þumalfingri. Fms. l. c. better); synjar-spönn, ok rygjar-tó, ok reykmela, þat hafa konungar getit Naumdælum, at þeir skolu eigi heldr greiða en allir aðrir Þrændir, N. G. L. i. 258.